Estereoscopía de cubo


Para construír este anaglifo dun cubo empregamos a macro cónica de punto elaborada segundo se explica no artigo anterior. Aplicamos a macro a unha serie de puntos que definen o cubo para dous puntos de vista diferentes correspondentes aos dous ollos.

Tamén sería posible elaborar unha macro algo máis complexa que devolvese as dúas proxeccións á vez.

Save

Save

Posted in Xeral | Leave a comment

Perspectiva cónica dun punto. Macro

Para construír esta macro prescindiremos dos elementos auxiliares que empregamos habitualmente na perspectiva cónica, e que dun modo equivoco se presentan ás veces como elementos determinantes da mesma.
O procedemento empregado nesta construción é radicalmente fiel á descrición do fenómeno perspectivo que fai Leon Battista Alberti  no seu tratado Della pittura, con xustiza adicado a Brunelleschi. Alberti formula a imaxe perspectiva como sección da pirámide visual mediante o plano de cadro, e así é como se procede precisamente para elaborar esta macro.
Consideraremos a superficie bidimensional da pantalla ao mesmo tempo como plano de cadro no sistema cónico e plano vertical e plano horizontal abatido no sistema diédrico, de tal xeito que estes tres elementos sexan coincidentes.
Consideraremos o eixe x como liña de terra en ambos sistemas.

1._Calcularemos en primeiro lugar a proxección cónica dun punto P:

1.1._ Situamos catro puntos libres: V1, P1, HV e HP. Os dous primeiros serán, respectivamente, as proxeccións horizontais do punto de vista, situado no primeiro cuadrante, e dun punto P do que calcularemos a súa proxección cónica, situado no segundo cuadrante. Os dous segundos definirán as súas respectivas cotas.

1.2._ Calculamos as proxeccións verticais V2 e P2 trazando as correspondentes perpendiculares e paralelas ao eixe x.

1.3._ Trazamos a recta definida polos puntos V e P e calculamos a posición da súa traza vertical.

1.4._ Xa que estamos situando o plano de cadro coincidente co plano vertical, esa traza Vr será precisamente a proxección cónica de P (P’).

2._ Agora elaboraremos unha macro para poder axilizar futuras construcións:

2.1._ A través do menú accederemos a Ferramentas/Crear nova ferramenta.

2.2._Escolleremos como obxecto de saída unicamente o punto P.

2.3._ Ao premer en Obxectos de entrada o programa suxírenos uns elementos a partir dos que sería posible obter o punto P’. Só temos que ordealos segundo prefiramos, tendo en conta que a orde deberá ser a mesma no momento de usar a ferramenta creada. A macro non terá en conta o nome dos diferentes elementos senón a orde de entrada.

2.4._ Asignamos un nome á ferramenta, e opcionalmente unha icona e unha axuda. É  recomendable aportar algunha información de axuda, especialmente se pensamos compartir o noso material.

3._ Realizaremos agora unha primeira construción. Algo moi simple para probar a nosa macro:

3.1._ Situamos catro puntos : V1, P1, HV e HP. V1 será un punto libre. P1 un punto sobre unha circunferencia de raio e centro dados. HV e HP os situaremos sobre o eixe y para organizar o mellor posible a construción.

3.2._ Coa ferramenta creada imos seleccionando os puntos na orde adecuada. Obteremos como resultado un punto P’, que moi probablemente se creará con outro nome, pero que cambiaremos simplemente seleccionando o punto e comezando a escribir o novo nome.

3.3._ Por último construiremos o lugar xeométrico do punto P’ para todas as posibles posición do punto P1. Obteremos logo a proxección cónica dunha circunferencia situada nun plano horizontal de cota HP.

 

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Posted in Xeral | Leave a comment

Axonometría dun elicoide

A construción da representación axonométrica desta curva combina o uso de macros e lugares xeométricos.

Save

Save

Posted in Xeral | Leave a comment