Tag Archives: deseño

Construción final do prototipo

Posted on by

Unha vez que os módulos están rematados, dispoñémonos a realízar probas para determinar o deseño final da lámpada e a forma de unión entre pezas.

As probas realízanse con pezas obtidas a partir dun molde que consta de 5 partes. O material co que se fan é a parafina, que tamén se pode chamar cera de parafina.

I Probas de unión:

- Unión mediante pistola termofusible:

*A pistola termofusible é unha ferramenta en forma de pistola que se conecta á corrente eléctrica e produce calor. Esta calor funde unha barra de cola, que se introduce pola parte posterior, e sae en forma líquida pola parte anterior. Esa cola fundida é o material que se emprega para pegar.

Para este tipo de unión, déixase quentar a pistola e cando está lista, aplícase nun dos lados que se unirán. Se se aplica en ambos lados, o pegamento únese entre si, pero non une as pezas.

Este método descartouse porque a súa eficacia non era a mellor, xa que pasado un tempo a unión desfacíase ao non aguantar o peso das pezas.

- Unión mediante parafina:

Outra posibilidade que se barallou foi realizar as unións coa propia parafina. Neste caso, únense as pezas e mantéñense na posición que se quere; despois bótaselle a parafina para selar a unión.

Tampouco este método funcionou pois as pezas non quedaban pegadas. A parafina seca moi rápido e ademais ao botala sobre as pezas, crease unha capa que as deforma levemente.

-Unión mediante tubos de cobre:

Para este método, empréganse uns pequenos tubos de cobre. Con estas pequenas pezas, realízanse uns buracos na parte da peza que se unirá xirando os tubos sobre a peza.

Os buracos realízanse sobre as dúas pezas, e unha vez que están feitos, únense mediante outra peza dun diámetro maior.

Para que os buracos se fagan máis rápido, límanse os tubos e fánselle, dese xeito, uns pequenos dentes.

Igualmente, descartouse porque as pezas dañábanse demasiado  con este método.

-Unión directa entre pezas:

Este tipo de unión é unha variante da unión con parafina. Para realizala, aplícase calor directamente sobre as pezas e derreter así a parafina en ambos lados.

Cando está líquída, xúntanse as pezas e únense para que, cando seque, queden unidas definitivamente.

Este método era moi inestable, pois non sempre que se utilizaba as pezas quedaban unidas, por ese motivo tampouco se tivo en conta.

-Unión mediante celo:

Finalmente, a forma de unir que máis convenceu foi na que se empregaba celo.

Primeiro recúbrense as pezas con teflón, para que ao poñerlle o celo este non esvare.

*O teflón serve para evitar fugas en fontanería, protexer as pezas da oxidación, etc.

Despois, unha persoa aguanta as pezas na posición que se quere obter mentres outra utiliza o celo para unilas.

 II Probas de deseño:

Para finalizar co deseño da lámpada, debatiuse se se quería manter o deseño inicial ou realizar outro a partir de cero.

A decisión que se tomou foi a de realizar un deseño novo. Dese xeito, realizáronse varias probas para determinar unha forma que seguise algunhas das pautas xa marcadas.

Debería basearse en formas orgánicas.

Ademáis tiña que ser amplia, que se fosen abrindo os brazos e facendo formas sen seguir unha orde .

Tampouco se quería que fose excesivamente pegada á mesa, senón que os brazos subisen uns sobre os outros.

O deseño final co que nos quedamos foi o seguinte.

      

Deste xeito, acabamos coas fases de  deseño e construción e, o único que falta é o cableado da lámpada e a parte de electricidade.

 

Construción do módulo. Parte I

Posted on by

Unha vez obtido o deseño do módulo, procédese a imprimilo en papel ao tamaño que se desexe. Para obtelo faise unha primeira impresión e determinamos fácilmente o tamaño do arquivo pois sabemos que as razóns das medidas no mesmo son proporcionais ás razóns das medidas impresas. Vólvese imprimir e compróbase que a medida é a correcta. Cando xa se está seguro de ue se ten as medidas imprímese o modelo en papel pegatina, pégase en contrachapado e córtase cun cúter.

Unha vez obtidas as pezas procédese a marcar nelas unhas seccións radiais cunha separación de 2 cm.

Por último péganse as tres pezas no ángulo adecuado utilizando un modelo de ángulo imprimido e cortado.

Iniciando o proxecto

Posted on by

Fase I. Búsqueda de información:

Nesta primeira fase ten lugar a chamada tormenta de ideas, na que cada membro do equipo aporta todas as ideas que poden ser útiles. Investígase sobre materiais, deseños e formas empregando as novas tecnoloxías e diversas fontes de información para realizar unha lámpada composta por módulos.

Algunhas das ideas que se sopesaron e sobre o que se investigou antes de chegar ao deseño final foron as seguintes:

Andromeda, un deseño interesante      Lámpada de interesante diseño

Lámpada Coral                                       Voetbal Lamp de Piet Hein Eek

Ademáis da tormenta de ideas, nun primeiro momento cosiderouse a opción de imitar formas xa existentes, pero descartouse a medida que avanzaba o proxecto.

Tras a investigación inicial, procédese ao chamado pensamento crítico, no que se decide que modelos ou deseños son os que posúen mellores características, propiedades e se ccumpren as necesidades do noso proxecto; e escoller, dese xeito, a idea que consideramos como a mellor.

Fase II. Deseño do módulo:

Unha vez fixadas as características do módulo, procédese a realizar un debuxo en papel. Despóis de definir máis o seu deseño e forma fanse maquetas para ter unha aproximación do que se quere obter e se hai algún problema coas formas escollidas.

Finalmente, establécese que o módulo está baseado en formas orgánicas e a partir de circunferencias tanxentes entre sí. A forma coa que se traballará está composta por sectores de toro que se intersecan entre si e que forman unha peza con  tres «brazos», dous no mesmo sentido e un en sentido contrario. Para ter conciencia da peza rematada realízase unha aproximación en poliestireno expandido, tamén coñecido como porexpán.

Para esta pequena proba, debúxase a forma do módulo na esfera de porexpán axudándose  dun toro de plástico co que se fan as circunferencias.

Tras ter a forma debuxada, procédese a recortar a peza cun cúter.

Para determinar o deseño final da lámpada (colocar os módulos no espazo), emprégase unha esfera sobre a cal os módulos reproducirán a súa forma circular. Utilízase o módulo recortado para establecer a colocación destes no espazo, formando unha esfera, e para saber o número necesario de módulos e as unións que terán lugar.